Vrouw in geel en groen

2023 | Olieverf op paneel | 60 x 30

Dit werk was genomineerd voor De Nederlandse Portretprijs en was onderdeel van de expositie in Slot Zeist.

De vrouw in dit schilderij is mijn moeder. Ze verschijnt vaak in mijn werk, net als mijn zussen en soms ikzelf. Niet als traditionele portretten, maar als modellen voor iets groters, de mens in het algemeen. Hoe we het leven dragen, met al zijn emoties en tegenstrijdigheden: angst en hoop, geluk en verdriet.

Zo lang ik me kan herinneren, ben ik me bewust van de vergankelijkheid van alles. Ook van onze eigen eindigheid. Dat besef drijft mijn werk. Er zit een weemoed in, een onvervuld verlangen, maar ook een scherp bewustzijn van tijd. De korte duur van een mensenleven en tegelijkertijd de oneindigheid, hoe alles doorgaat, ook als wij er niet meer zijn. Maar juist daarin schuilt ook iets moois. We delen allemaal hetzelfde lot, en dat besef vervult me met liefde en mededogen voor de mens.

Wanneer ik schilder, begin ik met een blik, een houding, iets wat me raakt. Van daaruit laat ik het zich ontvouwen, geleid door wat op het doek ontstaat. Op een bepaald moment voelt het juist, alsof iets wezenlijks is vastgelegd. Ik dicteer niet welke emotie het uitstraalt. Dat laat ik aan de toeschouwer. Maar wat ik hoop, is dat er iets van herkenning ontstaat. Een moment van contemplatie, waarin de kijker niet alleen de ander ziet, maar misschien ook iets van zichzelf.